Als amateur je talent inzetten

Jaap begeleidt op de piano: “Mooi om als amateur je talent in te zetten”Jaap de Groot (80) speelt al 65 jaar piano. Sinds hij met pensioen is, begeleidt hij diverse koren bij optredens, en speelt hij desgevraagd op zangmiddagen, kerkdiensten en trouwerijen. “Ik heb weinig last van zenuwen, meer van een normale gezonde spanning.”  Op zijn indrukwekkende lijst staan Kinderkoor EigenWijs, Kinderkoor Do Re Mi, Gospelgroep Reveil, Zeemanskoor Onder Zeil, het Carmakoor en de “Berkenflatsingers”. Ook speelt hij op de zangmiddag van verzorgingshuis De Triangel, en incidenteel bij kerkdiensten, trouwerijen en bandoptredens. Hij vormt verder een muzikaal duo met Wil van der Kaaij op panfluit, zo nu en dan begeleid door zanger Jan Kemeling. Gelukkig is de indeling van zijn schema zodanig, dat de repetities en optredens niet met elkaar in het gedrang komen. Jaap: “Bij het Zeemanskoor repeteer ik één keer in de veertien dagen, evenals bij de Berkenflat en Carma. Bij De Triangel begeleid ik één keer in de veertien dagen de zangmiddag en bij Do Re Mi ben ik niet heel intensief betrokken, maar begeleidt het koor bij optredens.”Aan Gospelgroep Reveil is Jaap al bijna twee decennia verbonden als muzikaal leider. “Ik studeer de liedjes in, maar sta als dirigent niet pontificaal voor het koor, zodat het meer contact heeft met het publiek. Ik zit wel op de eerste rij, maar we repeteren zo dat het koor het in principe zonder mij zou kunnen optreden.” Op 23 januari doet Reveil mee aan een talentenavond in de Uniekerk in ’s-Gravenzande.Battle met Maxima’sZeemanskoor Onder Zeil bestaat dit jaar twintig jaar en gaat daar invulling aan geven met een programma waarmee het uit de comfortzone treedt. “Er komt een dansgroep bij en we gaan samen zingen met De Maxima’s, als in een soort battle. Zij zingen het bekende lied: “Als de wereld zou vergaan bleef Den Hoorn nog bestaan”, en wij maken daar een Liers lied van. Ik schrijf ook veel teksten voor mijn koren, dat doe ik al heel lang. Ik ben directeur en docent geweest op de voormalige basisschool Eikenhorst, en voor de afscheidsavond van groep 8 schreef ik voor ieder kind een liedje met daarin leuke dingen over dat kind.”     Knippen en plakkenOok voor het (her)schrijven van muziek draait Jaap zijn hand niet om. Het repertoire van diverse koren maakt hij zich wel heel letterlijk eigen. “Ik moet het ritme aanvoelen, je moet het me niet opdringen. Ik maak me de muziek eigen door noten die niet ter zake doen weg te laten en andere juist toe te voegen. Voor de musical “Matilda” van kinderkoor EigenWijs bijvoorbeeld, kreeg ik een muziekstuk van vele pagina’s. Ik knip dan de pianopartij eruit en plak het weer aan elkaar. Dat werkt voor mij het beste. Ook wil ik wel op tijd van te voren de muziek hebben, zodat ik me voldoende kan voorbereiden en eventueel kan knippen en plakken. Ik speel altijd eigenlijk heel ontspannen en meestal uit de losse pols.” Dat je voor dit alles wel muzikaal moet zijn beaamt Jaap. Maar volgens hem zit dit niet echt in de familie. “Een oom van me was organist in de kerk in Ter Heijde, en mijn moeder kon een beetje spelen op het harmonium. En daar bleef het wel bij.”AutodidactToch was het zijn moeder die Jaap de aanzet gaf tot zijn, zoals hij het zelf noemt, veredelde amateur carrière op de piano. “Doordat mijn moeder harmonium speelde, werd ik daar ook enthousiast van. Ik ging orgel les nemen bij de bekende organist van de Nieuwe Kerk in Delft, Jan J. van den Berg. Gerard Bal, die professioneel muzikant is geworden, had daar ook les. Als ik klaar was, stond hij te wachten om te beginnen. Inmiddels speelde mijn zus piano en dat vond ik ook wel leuk. Op 15-jarige leeftijd ben ik dat mezelf aan gaan leren en heb daarna een tijdje het accordeonorkest Prins Hendrik uit Delft begeleid en gedirigeerd. Toen ik eenmaal op de Eikenhorst werkte, had ik daar ook een ad hoc koor van een stuk of dertig kinderen uit verschillende groepen. Dit begeleidde ik op de piano of dirigeerde ik.” Ook het zangleiderschap een Evangelische Gemeente in Den Haag en bij de Nieuwe Rank in ’s-Gravenzande mag Jaap op zijn conto schrijven. Dit heeft hij respectievelijk 25 en 10 jaar gedaan. BoekenbonKijkend naar zijn muzikaliteit en prestaties, rijst natuurlijk makkelijk de vraag of hij geen professioneel muzikant had kunnen en willen worden. Daar heeft Jaap een duidelijk en bescheiden antwoord op. “Ik heb er simpelweg nooit aan gedacht om prof te worden, want ik ging het onderwijs in. En ik weet ook niet of ik er wel genoeg talent voor zou hebben gehad. Ik vind het mooi om als amateur het talent dat je hebt in te zetten voor de samenleving. Ik heb een goed pensioen, dus ik hoef er niets voor te hebben. Ik krijg af en toe een boekenbon of iets dergelijks, dat is toch mooi?”

Lees het verhaal

Geïnspireerd...?

Meld je aan

Meer inspiratie?

Bekijk alle verhalen