“We voelen ons thuis in het clubgebouw.”
Lotte, Mirte en Kim vinden de scouting zo leuk, dat ze naast hun eigen jongerengroep Roverscouts, ook wekelijks samenkomen als leiding van de jongste speltak, de Bevers, van 5 tot en met 7 jaar. Ook organiseren ze het kamp voor de kleintjes, een of twee nachtjes in een clubgebouw of kampeerterrein in de buurt. “Het is het grootste moment van het jaar.”
Linda van der Klooster
Lotte (18), Mirte (19) en Kim (18) kennen elkaar al jaren en hun vriendschap is ontstaan door de scouting. “Lotte en ik hebben elkaar leren kennen bij de Bevers,” vertelt Kim. “Mirte is er iets later bij gekomen.”
“Ik was een jaar of 14, toen ik bij de groep de Explorers kwam”, zegt Mirte. “Toen leerde ik Lotte en Kim kennen. Ook buiten de scouting zijn we nog zo bevriend dat we leuke dingen doen. Bij de scouting raakt iedereen vanzelf bevriend. Het verbindt mensen, omdat iedereen dezelfde interesses heeft.”
Lotte: “Zoals buiten bezig zijn in een gezellige groep mensen, spellen doen met zijn allen, als Levend Cluedo en Levend Stratego. Maar ook uitstapjes maken, in Nederland en naar het buitenland.”
Vrijdagavonden
De meiden zijn inmiddels toegetreden tot de Roverscouts, de leeftijdsgroep van 18 tot en met 23 jaar. Mirte: “We komen op de vrijdagavonden samen. Na de Roverscouts ben je geen jeugdlid meer. Je hebt bij de Roverscouts ook al geen leiding meer, maar organiseert alles zelf. Zo kan je bestuurlijke taken op je nemen, of leiding zijn. Ik ben voorzitter en Kim doet materiaalbeheer. En met zijn drieën zijn we de leiding van de Bevers.”
“Wij regelen met zijn drieën alles voor de Bevers”, vertelt Lotte. “Kampen, opkomsten, uitjes.”
De Bevers zijn met 5 tot 7 jaar de jongste speltak van de scouting. Zij komen zaterdagmiddag van een uur tot half drie bij elkaar. Kim: “Bij de Bevers doen we vaak wat kleinere spelletjes en er is meestal een thema, waar de activiteiten van die opkomst aan gekoppeld zijn.”
Hotsjetonia
Scouting Nederland heeft het dorp Hotsjetonia bedacht, waar verschillende dorpsbewoners rondlopen, die allemaal hun eigen specialiteit hebben, als expressie, sport en spel, veiligheid en gezondheid en buitenleven. Lotte: “Soms nodigen we een van de figuren uit Hotsjetonia uit, en dan kunnen de Bevers een badge verdienen door activiteiten rondom het thema van die figuur. Dan gaan we tuinieren, proefjes doen of spelletjes spelen. Zo leren de Bevers spelenderwijs meer over de scouting.”
De drie organiseren ook het kamp voor de Bevers. “Kim: We zijn in november op kamp geweest en het jaar daarvoor was er een zomerkamp. En dit jaar in juni ook weer. Dan gaan we kamperen in het Staelduinse Bos. Dat bevalt prima. Ze vinden het heel gaaf.”
Alle drie vinden de meiden de kampen het allerleukst aan de scouting. “In een paar dagen samen alle activiteiten van scouting terugzien” legt Lotte uit. “Kamp is het grootste moment van het jaar. Je bent maanden bezig met de voorbereiding, dus het loopt ook door het jaar heen.”
Voor de jonge Bevers is het de eerste keer op kamp. Mirte: “Het is altijd een avontuur hoe ze erop gaan reageren om te slapen in een tent. Het komt wel eens voor dat er eentje heimwee krijgt. Dat komt voor de spanning van het eerste kamp. Meestal krijgen we ze wel zo rustig dat ze weer gaan slapen. En na afloop zijn ze allemaal enthousiast.”
Ouders
Lotte: “We horen altijd hele positieve verhalen over het kamp en over de opkomsten, ook van de ouders. Die hebben vaak zelf ook op scouting gezeten. Daarom schrijven ze vaak hun kinderen in. Dan hoor je: dat deed ik vroeger zo. Of dat heb ik ook gedaan. Ik denk niet dat de scouting heel erg is veranderd. Het concept van scouting blijft buiten zijn, met elkaar en met de wereld om je heen. Heel veel van de spellen zijn ook tijdloos. Die zitten zo goed in elkaar.”
Inmiddels studeren de drie: Mirte doet de Pabo, Lotte studeert Biomedische Wetenschappen en Kim studeert Hotelmanagement. Toch blijven ze wekelijks twee keer naar het clubgebouw komen. “We wonen alle drie nog thuis”, legt Mirte uit. “We hoeven dus niet terug te komen van onze kamers en de scouting zit nu zo in mijn systeem dat ik alles eromheen plan.”
Kim: “Het clubgebouw daar zijn we best vaak te vinden”, zegt Kim. “We weten precies waar alles ligt. We voelen ons daar thuis.”
****
Scouting Honselersdijk heeft nog plek voor enthousiaste Bevers. De eerste drie opkomsten zijn gratis om uit te proberen. Kijk op scoutinghonselersdijk.nl voor meer informatie. Ook de scouting leiden of iets heel anders doen als vrijwilliger? Kijk op www.westlandvoorelkaar.nl.
Foto: Lotte, Mirte en Kim voelen zich thuis bij Scouting Honselersdijk – Wolfgang van der Hoek
Patty van der Linden
Patty van der Linden “Je ziet soms iets dat je raakt.” Patty van der Linden (67) is secretaris van KunstHalte 6 in Naaldwijk. Ze komt graag in de galerie en denkt mee over toekomstige activiteiten, als het komende kunstcafé. “Er zijn veel goede kunstenaars in Westland.” Linda van der Klooster KunstHalte 6 is ontstaan uit Kunsthuis 18 van Stichting Beeldende Kunst Westland. Patty van der Linden werkt er vrijwillig als secretaris. “We zijn eigenlijk de enige galerie in Westland. We willen Westlandse kunstenaars de gelegenheid bieden om hun werk te laten zien aan het Westlandse publiek op een laagdrempelige manier. Er zijn veel kunstenaars in Westland, ook ontzettend goede.” Patty is erg tevreden over het pand. “Het is een goede ruimte om kunst tentoon te stellen. De kunstenaars die bij ons exposeren zijn blij met de ruimte. Er zijn twee gedeeltes met goede muren, mooie spots, maar ook met consoles, zodat er ook ruimte is voor driedimensionale kunst. We maken het altijd gezellig, met hapjes en drankjes bij de opening van een tentoonstelling, maar ook bij de afsluiting van de expositie. We organiseren workshops, lezingen en rondleidingen die door de kunstenaars zelf gegeven worden.” Elke zaterdag- en zondagmiddag zijn we open. De galerie wordt als locatie ook verhuurd. “Ook leuk voor bedrijven om ‘out of the box’ te vergaderen. Omringd door mooie kunst kun je op mooie ideeën komen.” Scholen Er is elke zes weken een nieuwe expositie. “De tentoonstellingen zijn elke keer anders en daardoor blijft het interessant voor de bezoekers. Op dit moment zijn we bezig met het organiseren van een expositie van de kunstklassen van ISW Westland en het Floracollege. Twee verschillende scholenorganisaties. We willen meer met onderwijs doen. Er zijn programma’s in ontwikkeling zodat klassen kunnen langskomen en info krijgen over wat er te zien is.” Patty komt zelf uit het onderwijs. Ik ben begonnen op een basisschool en heb ook op het Dalton voorgezet onderwijs gewerkt. Daar gaf ik Nederlands en daarnaast projectonderwijs. Ik schreef samen met collega’s ook de plannen voor projecten. Over microkredieten en over tiny houses. Kijken en daarna zelf ontwerpen en een maquette bouwen, helemaal milieuverantwoord. Ook een keer over recycle design. Iets uit de kringloop ombouwen tot iets nieuws. Een gitaar werd een kastje. Allemaal leuke, creatieve dingen.” Heel snel nadat ze was gestopt met werken is Patty bij KunstHalte 6 begonnen. “De ene week ben ik druk en de andere keer minder. Een uurtje of drie vier per week, gemiddeld. Ik heb altijd interesse in kunst gehad, in mooie dingen. Je ziet soms iets dat je raakt. En daar word je blij van, nieuwsgierig. Dat is het leuke hier, dat de kunstenaars hun werk komen uitleggen. Heel bijzonder. Heel verrassend ook, soms. Kunst maakt blij.” Oesterschelpen Patty schildert zelf ook. “Kijken is leuk, maar doen is ook leuk. Ik schilder voor mijn plezier, met olieverf en acryl. Portretten, landschappen, eigenlijk van alles. Nu werk ik ook met mixed media, collagewerk en daar overheen schilderen. Steeds iets anders proberen.” Patty beschildert ook oesterschelpen. Daar staat ze mee op markten en ze geeft workshops. “Dat is begonnen op vakantie in Bretagne. We hadden oesters geraapt op het strand. Die ben ik gaan beschilderen. Ik schilder met acrylinkt. Japanse afbeelden, Delfsblauw, zeedieren en dergelijke. Ik haal de schelpen bij restaurants zoals De Torpedoloods en Justin. Ik hou van oesters, maar hier kan je niet tegenaan eten.” Mensen bleken enthousiast te worden van de kleine kunstwerkjes. “Ik heb een groepje mensen die het graag wilden leren een workshop gegeven en dat is daarna blijven lopen en lopen. Ik kom er niet van af. Mensen komen zelfs een tweede keer naar een workshop. Dat is het leuke van workshops geven, dat mensen zelf aan de slag gaan. Je ziet ze genieten en trots zijn op wat ze hebben gemaakt.” Live muziek KunstHalte 6 draait op vrijwilligers. “Die kunnen we dus altijd gebruiken. Hoe meer mensen, hoe beter de tijd verdeeld kan worden. Er zijn verschillende functies, bijvoorbeeld als gastheer of -dame of in de tentoonstellingscommissie, super creatief werk. Natuurlijk kunnen we rekening houden met ieders tijdschema.” Er is ook een regelmatig terugkerend kunstcafé in ontwikkeling in de galerie. “We willen eens in de aantal weken een ochtend met live muziek tussen de kunst. Iets lekkers, een beetje rondkijken, een beetje praten. Dan zullen ook de kunstenaars aanwezig zijn. Daar kun je dan mee in gesprek. Ze vertellen graag over hoe ze werken.” De vrijwilligers van KunstHalte 6 hopen op die manier dat iedereen de galerie gaat vinden. “Want we zitten net een beetje uit de loop. Het gaat steeds beter met de naamsbekendheid. Omdat we goede kunstenaars hebben en goede pr doen. Het groeit.” **** Interesse in een functie in een creatieve omgeving? www.kunsthalte6.nl heeft vacatures. Of kijk op www.westlandvoorelkaar.nl voor vrijwilligersvacatures en tips. Zelf oesterschelpen beschilderen? Kijk op www.pattyvanderlinden.nl. Foto: Patty van der Linden is trots op de mooie ruimte in galerie KunstHalte 6 – Wolfgang van der Hoek Deel deze verhalen en inspireer anderen om ook te helpen! Facebook Twitter LinkedIn Whatsapp Forward
Lees het verhaal