Otti Blok
DE LIER- Dit jaar bestond het Varend Corso 25 jaar. Bijzonder was, dat ook De Lee werd aangedaan, de plek waar het ooit allemaal begon. De exacte geschiedenis hierover weet Otti Blok niet, maar wel dat ze zich alweer tien jaar inzet voor de stichting De Lier Vaart Mee, beter bekend als Corsoboot De Lier.
Het is wel haar laatste jaar geweest, zo geeft ze aan. “Een mooi moment om af te sluiten nu het corso door De Lier kwam. In 2014 stond ik voor het eerst op een boot als figurant. Cobi van Delft, die toen de kostuums deed, had aan een vriendin van me gevraagd of ze niet met wat vriendinnen wilde figureren. Zo geschiedde, en daarna werden we meteen gevraagd om in de werkgroep te komen. In het kader van de verjonging. Het grappig was, dat we toen al 30 waren, haha. In de jaren daarna ben ik als bestuurs/werkgroeplid verantwoordelijk geweest voor de figuratie in de breedste zin van het woord. Dit hield in mensen regelen, muziek uitkiezen en mixen, choreografie of een andere invulling van de rol van figuranten maken, visagie bedenken, kleding kopen en/of aangeven welke kleding ik mooi vind. Een ander maakte dit dan, want ik ben niet zo creatief met m’n handen.”
Een creatieve geest heeft Otti dus wel. Dit liet ze ook zien in de choreografie die ze bedacht voor de dansboten in voorgaande jaren en voor haar favoriete themaboot Burlesque in 2017. “De beetje sexy thema’s met dans vond ik het leukst. En “Burning Man” uit 2015 was super stoer. Dit jaar hebben we de in De Lier belangrijk gebleven gondelvaart mee laten wegen. Toen het Varend Corso 25 jaar geleden gestart was op de Lee bleef dit evenement in De Lier niet meer zo leven. De Gondelvaart in de Feestweek echter wel. Met het laten maken van een gondel in de vorm van een zeepaard wilden we deze symboliek weergeven nu het corso door De Lier kwam.”
Post-itjes
Achter het roze zeepaard stonden Willy Wonka en zijn Oempa Loempa’s. Voor de figuren uit de film Charlie and the Chocolate Factory was gekozen vanwege het thema van dit jaar: smaakvol. “Dus was Willy Wonka met z’n chocola wel passend”, aldus Otti. Over het thema wordt door het bestuur gebrainstormd, normaal gesproken deels in groot overleg met alle vrijwilligers. “Daar kwam het dit jaar helaas niet van, en kwam het thema geheel uit de koker van het bestuur, dat bestaat uit Melanie voor de PR, voorzitter Jaco, Michelle voor de arrangementen, penningmeester Angelie, Theo als aanspreekpunt voor de mannen van De Theebukkers voor de techniek en de bouw en mijn persoon voor de figuratie. Melanie schrijft alle ideeën op post-itjes en categoriseert ze. Uiteindelijk blijven er een stuk of vijf over en gaan we kijken wat we erbij kunnen bedenken. Dit moet passen binnen het algemene thema dat Varend Corso Westland bedenkt, en dat mag ruim worden genomen. Dat liet de publiekswinnaar van dit jaar ’s-Gravenzande zien met “Titanic”. Smaakvol hoeft niet persé met eten te maken te hebben, maar kan ook betrekking hebben op de entourage van een boot.”
Beetje sexy
Volgens Otti komt het ook voor dat het thema er al is voor het algemene bekend is, zoals bij de Burlesque boot. “Met dat thema kwam ik al toen ik van de boot van 2016 afstapte, die vol stond met kabouters en niet echt mijn ding was, haha. Als je iets graag wilt kun je er toch altijd wel een passende eigen draai aan geven. Dat is sowieso het geval bij Corsoboot De Lier. Bij ons is het nooit kopiëren en plakken, we hebben altijd wel een eigen twist eraan. Toen ik bijvoorbeeld dit jaar mijn kleding idee voorlegde aan Hans (Hoogerwerf, artistiek coördinator Varend Corso) zie hij ook: “Zolang jij je er mee bezig houdt komt er iets uit dat een beetje sexy is in plaats van rechttoe rechtaan!” Dat was nu ook te zien aan de Oempa Loempa’s, die gehuld waren in rokjes met petticoat.”
Netwerken
Figuranten haalt Otti veelal uit eigen kennissenkring “en anders via anderen”. “Zo had ik voor de Hans Klok boot in 2022 tijdens de Oranjefeesten in De Lier een paar mannen aangesproken die ik kende, waaronder Jaco Lemckert. Of hij alsjeblieft Hans Klok wilde spelen. Nu is hij al twee jaar voorzitter. Je weet hoe dat werkt, haha. En iemand die zichzelf eerder had aangemeld als figurant en die we dat jaar niet nodig hadden, hebben we toen benaderd voor diezelfde Hans Klok boot. En het leuke is dat hij ook dit jaar weer mee heeft gewerkt. Zo kun je toch een beetje gaan putten uit een netwerk.”
Nu ze gestopt is hoopt ze voor opvolging ook te kunnen gaan putten uit een netwerk. “Dochters Demi en Joyce van schippers Jack Groenewegen en Paul van Koppen doen al drie jaar mee en hebben wel interesse eventueel. Dat zou toch super leuk zijn!”
Sporen verdiend
Lodewijk kesselaar DE LIER- Lodewijk Kesselaar mag dan 80 jaar zijn, dat wil niet zeggen dat hij achter de geraniums zit. Hij ontlast mantelzorgers van mensen met dementie door twee keer per week als maatje op te treden en zit in de kookstaf van de zogenaamde Eettafel in wijkcentrum ’t Anker. En onlangs stond hij voor de tiende keer als matchmaker op Beursvloer Westland, waar bedrijven en maatschappelijke organisaties samen komen en matches maken met gesloten beurs.Deze tiende editie was wel Lodewijks laatste, want hij wil gezien zijn hoge leeftijd toch wat dingen af gaan stoten. Hij heeft zijn sporen op de Beursvloer echter ruimschoots verdiend, want hij is er vanaf de eerste keer bij geweest. Daarom werd hij door directeur Liesbeth Koornneef van Vitis Welzijn terecht in het zonnetje gezet bij de opening van het evenement, dat uiteindelijk afsloot met 146 matches uit dertig aanwezige bedrijven en 31 aanwezige maatschappelijke organisaties.Lodewijk omschrijft zichzelf als een “mensenmens”. Al tijdens zijn werkzame leven was hij actief in het vrijwilligerswerk, maar ook toen hij op zijn 52-ste abrupt moest stoppen met werken pakte hij het vrijwilligerswerk na enige tijd weer gewoon op. “In mijn toenmalige woonplaats Goes ben ik voetbal scheidsrechter geweest en ook nog jeugdleider bij de voetbal. Hier in De Lier was ik kampleider bij de voetbal en heb ik de Verkennerij opgericht. Op mijn 49-ste kreeg ik mijn eerste hartinfarct, op mijn 51-ste het tweede en op mijn 52-ste het derde. Toen zei de dokter dat ik moest stoppen met werken. Na een tijdje helemaal niets gedaan te hebben ben ik van de één op andere dag weer vrijwilligerswerk gaan doen.”Niet zieligHij kwam weer terecht in het voetbal leven, maar ook bij Vitis Welzijn. Via deze organisatie kwam hij terecht bij Beursvloer Westland, het kook project en het Maatjes werk. Dit laatste was hem al bekend, door zijn aanvankelijke inzet voor de Stichting Buddy Netwerk. Lodewijk: “Op mijn eerste Beursvloer kwam ik in contact met het Buddy Netwerk, dat in Den Haag is begonnen. Voor deze stichting ben ik toen een aantal jaar buddy geweest in Den Haag en omstreken. Er is in 2019 zelfs nog een artikel aan gewijd in het AD. Op den duur wilde ik alleen nog in Westland werkzaam zijn en heb ik afscheid genomen bij Den Haag. Toen heb ik nog een mooi buddy beeldje gekregen. Nu doe ik dit voor Vitis Welzijn, waar een buddy “maatje” heet. Bij Vitis kun je maatje zijn voor een eenzame oudere of voor iemand met dementie. Ik ben dementiemaatje, beter bekend als “Lodewijk van dementie” en daarmee ontlast ik de mantelzorger van iemand met dementie. Met een dementerend iemand omgaan is heel anders dan met een oudere zonder dementie. Mensen zeggen wel eens: “Wat zielig voor zo iemand, je zult het wel erg vinden. Dat valt best mee, want die mensen merken vaak zelf niet zo meer hoe hun situatie is. Maar de mantelzorger, die zit ermee. Je doet het juist voor deze mensen, om hen even een stukje vrijheid te geven, terwijl je met hun naaste een spelletje doet of in Hoek van Holland naar de boten gaat kijken of een visje eet. Als de mantelzorger het op een gegeven moment niet meer aankan om voor de dementerende persoon te zorgen en deze persoon in een zorgcentrum terechtkomt, dan neemt de verpleging het over en is het voor ons afgelopen.”Van de kouwe grondHet essentiële voor Lodewijk is om juist met mensen met dementie om te kunnen gaan. “Ik kan in het “gewone” leven ook met mensen omgaan, maar dat doe ik toch wel.” Met hoe dementie precies ontstaat houdt Lodewijk zich niet zo erg bezig. “Noem het “psychologie van de kouwe grond”, maar ik heb er meer aan hoe ik met verschillende fases van dementie om moet gaan dan dat ik weet hoe de ziekte ontstaat. Ik zit er tenslotte de hele middag bij!” In dat opzicht leert Lodewijk volgens eigen zeggen veel bij. “Ik zit al zo’n tien jaar in het dementie gebeuren en dan neem je elke keer weer wat mee. Belangrijk is, dat je de mensen het gevoel geeft dat ze er niet voor Jan Joker zitten!”Nog paar jaar doorFeit is in ieder geval, dat Lodewijk zeker niet voor Jan Joker bezig is geweest in het vrijwilligerswerk. Hij is er zelfs koninklijk voor onderscheiden “in het laatste jaar dat Beatrix het deed.” Ook is hij de trotse bezitter van een “Westland Stek”, een speldje dat hij ontving voor twintig jaar voorzitterschap van het overlegorgaan sport in De Lier. Met zijn maatjeswerk dementie hoopt hij nog wel een paar jaar door te gaan. “Bij Vitis is de nood hoog bij dat onderdeel. Er zijn nog altijd meer mensen die hulp nodig hebben dan mensen die helpen!”
Lees het verhaal