Lida Heskes

Lida Heskes mist momenteel haar vrijwilligerswerk bij Vitis Welzijn wijkcentrum Hof van Heden in Naaldwijk. Gelukkig heeft ze nog genoeg te doen, onder meer als lid van de bewonerscommissie van de flat waar ze woont. Lida is namelijk niet iemand die van stilzitten houdt. “Ik ben altijd actief geweest. Altijd bezig geweest en mensen helpen. Als ik niets meer zou kunnen doen, zou ik gek worden.”

Door Linda van der Klooster

Normaal gesproken besteedt Lida aardig wat uurtjes bij wijkcentrum Hof van Heden. “Ik doe er de inkoop, schenk koffie bij de kaartavonden en de bijeenkomsten van de Vogelvrienden en als er marathonkaarten is verzorg ik ook het eten”, somt ze op. “Dan doe ik soep koken en krijgen de kaartspelers soep en een broodje. Ook val ik in voor andere vrijwilligers als die een keer niet kunnen.”

Lida doet het graag. “Het is heel leuk. Je bent onder de mensen. Het is bedrijvig en gezellig met vrijwilligers onder elkaar. Ik zou het vreselijk vinden als het zou stoppen.” Wegens corona is  wijkcentrum Hof van Heden nu tijdelijk gesloten. “Ik mis het eigenlijk best wel. Ik mis het werk, maar ik mis de mensen daar ook. Je heb nu echt helemaal niets te doen. Ik doe normaal gesproken ook koersballen daar op donderdagmiddag. Dat is er nu ook niet. Binnenkort gaat het hopelijk weer open. Dan kunnen we weer wat doen.”

Toch weet Lida zich, ook zonder haar uren bij wijkcentrum Hof van Heden, goed bezig te houden. “Mijn man Hen en ik hebben nu tijdens de quarantaine veel gepuzzeld. Van die Jan van Haasteren puzzels waarop van alles te zien is. Elke dag ga ik ‘s middags naar het dorp. En drie keer per week sport ik samen met mijn man.”

Ook is Lida al een jaar of acht lid van de bewonerscommissie van flat De Bizet, waar relatief veel senioren wonen. Ze is nu druk bezig met een cadeautje voor de bewoners. “Andere jaren hadden we in november altijd een brunch. En iedere maand koffiedrinken in de hal. Als je dan die mensen allemaal ziet en je loopt langs de tafels en je vraagt hoe het gaat dan zijn ze blij. Mensen zijn dankbaar. Ze zitten met elkaar en kunnen samen praten. Dan hebben ze het naar hun zin. Als je ze daarna tegenkomt, praten ze er nog over na. De mensen missen dat. Daarom gaan we voor de kerst cadeautjes inpakken met kaartjes erbij die we bij Arcade hebben laten maken met een kerstgroet.”

Alle bewoners krijgen een cadeautje. “Een kersthuisje met een lichtje en een doorzichtige kerstbal met een boompje of een engeltje erin. Ik liep laatst bij de Action en toen kwam ik op het idee. Ik heb het met de penningmeester overlegd. De andere bestuursleden vonden het ook allemaal leuk.” Binnenkort gaat het bestuur de cadeautjes deur aan deur langs brengen. “Dan heb je toch weer even contact.”

Lida woont sinds 2007 in De Bizet, op de begane grond. “Het is heerlijk rustig wonen hier. Nooit trammelant met de mensen. Als er iets is, kunnen ze naar je toekomen. Het wel raar dat ik nu af en toe vreemden zie langslopen. Je leert de nieuwe mensen niet meer kennen, omdat het één keer per maand samen koffiedrinken er niet meer is. Nu moet je het hebben van een praatje maken in de hal. Dan vraag ik hoe het wonen hier bevalt.”

In de hal van het gebouw wordt elk jaar een kerstboom neergezet. “Mensen kunnen er dan een kerstkaart in hangen. Dat vinden ze leuk.”

Lida is dus altijd een bezig bijtje geweest. “Ik weet niet waarom ik dat heb. Ik ben altijd actief geweest. Altijd bezig geweest en mensen helpen. Als ik niets meer zou kunnen doen, zou ik gek worden. Ik ben blij met alles wat ik nu nog kan doen. Op zaterdagochtend gingen we altijd met de bovenbuurman ontbijten bij Intratuin. Nu eten we soms hier, dat is ook altijd leuk. Eigenlijk vind ik alles wel leuk als mensen het naar hun zin hebben. Niet negatief worden. Dat zie je nu veel. Mensen die zeggen: ik kan niets meer. Ik zeg dan: kijk een beetje vooruit. Het is een oorlog, en daarna moet je weer gaan opbouwen met zijn allen. Volgend jaar is alles weer normaal. Dan is er gewoon weer een brunch in De Bizet en heeft iedereen weer contact met elkaar.”