“Ik wil iets teruggeven”

Elke week sjouwt Pieter van der Linden kratten en spullen bij de voedselbank. Daarnaast is hij vrijwillige coach bij Vitis Welzijn. Hij wilde na zijn pensioen fysiek werk doen, maar ook met mensen bezig zijn. “Je moet als coach de mensen triggeren hun schoenen aan te doen en onder de mensen te komen.”

Door Linda van der Klooster

Pieter van der Linden werkt als vrijwilliger bij het distributiecentrum van de Voedselbank Haaglanden in Wateringen. Daarnaast is hij vrijwillige coach bij Vitis Welzijn. “Ik wil iets teruggeven”, verklaart hij. “Ik ben veertig jaar gezegend geweest met een hele goede werkgever. Nu ik niet meer werk, was dit het moment om iets terug te geven aan de maatschappij.”

Pieter heeft veertig  jaar bij Shell gewerkt. “In mijn carrière had ik veel leidinggevende functies. Steeds grotere teams en projecten. Veel internationaal en we hebben drie jaar in het buitenland gewoond. Eerst in Gabon, en de laatste 18 maanden van mijn werkzame leven in Oman.” Pieter is sinds een jaar met pensioen “Na mijn pensioen ben ik eerst heel lui geweest. Er was ook veel te regelen, als je zolang in het buitenland hebt gezeten. Daarna wilde ik weer aan de slag.”

Pieter koos bewust voor twee verschillende vrijwilligersbanen. “Het werk bij de voedselbank is puur lichamelijk werk, sjouwen met kratten, aan- en afvoer van producten. Lekker met je lijf bezig zijn. Als vrijwillige coach kan ik daarnaast met mensen bezig zijn.”

De voedselbank draait volgens Pieter op twee speerpunten: “Ze helpen mensen die geen geld hebben voor boodschappen, maar er zit ook chips en cola in de pakketten. Je weet dan dat een gezin waarin geen geld is voor een extraatje toch een leuke avond heeft met iets lekkers. Heel veel producten die door ons uitgedeeld worden, kunnen door een supermarkt niet meer verkocht worden, terwijl ze nog prima van kwaliteit zijn. Zo gaat de voedselbank verspilling tegen.”

Het andere, volgens Pieter, erg belangrijke speerpunt, is de sociale rol van de voedselbank. “De mensen die er vrijwilligerswerk doen komen weer lekker onder de mensen, krijgen structuur, werkervaring, vullen een CV-gat op. Als coach bij Vitis Welzijn heb ik ook een aantal mensen bij de Voedselbank aan het (vrijwilligers)werk gekregen, waaronder drie Vrijwillig Trainees, die momenteel een werkstage doen bij de voedselbank.”

Via via kwam Pieter in contact met Mariëlle Brok, Consulent Vrijwillige Inzet bij Vitis Welzijn. “Ik heb een cursus van vier dagdelen gedaan en ben vanaf dat moment mensen gaan  helpen. Mensen die een steuntje in de rug kunnen gebruiken voor de stap naar vrijwilligerswerk. Bij mijn eerste case ging ik er nog iets te veel als Shell-manager in. Daar had ik iets softer en begripvoller kunnen zijn. Dat is het belangrijkste: meedenken, een luisterend oor.”

Het werk geeft Pieter veel voldoening. “Ik heb mijn werkplek thuis nog. Daar doe ik nu mijn coachingswerk.”

Het vrijwilligerswerk geeft mensen zelfvertrouwen en structuur. “Op tijd je bed uitkomen, socialiseren, eens niet voor de tv te zitten. Je moet als coach de mensen triggeren hun schoenen aan te doen en onder de mensen te komen.”

Pieter werkt ook met een aantal vluchtelingen uit Syrië die inburgeren via vrijwilligerswerk. “Twee ervan werken nu bij de voedselbank. Zij zien dat als een goede opstap naar betaald werk. Een van hen heeft net zijn groot rijbewijs gehaald. Ze zijn goed aan het inburgeren, maar die taalbarrière is er nog steeds. Ik heb als coach een cursus gehad met tools als LSD: Luisteren, Samenvatten en Doorvragen, maar dat is lastig als er een taalbarrière is. Dan vraag je meer: snap je wat we nu besproken hebben?”

Pieter heeft zelfs een van de mensen met wie hij werkte geholpen bij het vinden van betaald werk. “Ik hielp hem zich inschrijven op LinkedIn. Hij werd benaderd door een bedrijf. Ik zei dat hij moest antwoorden dat hij morgen zou antwoorden, omdat hij die dag de hele dag bij de voedselbank aan het werk was. Dat is meteen een goed teken: iemand die bezig is voor de maatschappij in plaats van te Netflixen. Daarna zei hij: ‘Pieter: dat schopje dat ik nodig had, heb jij me gegeven.’ Door lekker samen te werken heeft hij zelfvertrouwen gekregen. Het voelt fijn dat ik hem een zetje in de juiste richting heb gegeven.”

Foto: Charles Jungschlager