Elian ten have
Ze zet zich vrijwillig in bij Vitis Welzijn, het Oranjecomité en de Honselse Feestweek. Denk aan het duo Harry en Barry en je denkt aan Elian ten Have. Al weet ze zelf nog steeds niet of ze nou Harry of Barry was. Als het maar leuk is, daar gaat het haar om. Haar hoofd zit altijd boordevol nieuwe vrijwillige plannen. “Het stopt gewoon niet. Je haalt er zoveel energie uit, het lijkt wel een verslaving!”
Elian begon voor het eerst met vrijwilligerswerk toen haar kinderen nog op de basisschool zaten. “Ik ben tien jaar overblijfmoeder geweest, zelfs toen mijn oudste in groep 8 zat en thuis at! Daarna bleef ik nog even in de kinderen door mijn inzet bij de kindervakantiespelen. Vervolgens belandde ik bij het Wielercomité, waar ik met Stien de tandem race ging presenteren tijdens de Honselse Feestweek. Wij waren ooit als duo begonnen op de tandem, en kwamen bij de organisatie in beeld voor de presentatie. En dat deden we niet als Elian en Stien, maar als Harry en Barry. De grap is, dat Stien en ik ons nog steeds afvragen wie nou Harry is en wie Barry! Dit hebben we een jaar of vijf, zes gedaan en zijn gestopt toen we ons gingen afvragen of dit nog leuk was. Maar nu, bij de 60-ste editie met de cultuurroute, vroeg de organisatie of we weer even Harry en Barry wilden zijn. “Jullie zijn toch een beetje cultureel erfgoed in Honselersdijk” werd er gezegd, haha. We hebben zelfs een hilarisch liedje opgenomen met alle groepen 8, getiteld ”Fietsen” op de melodie van André van Duin’s “Pizza”! En zo waren we de afgelopen feestweek weer van de partij!
Win-win
Elians inzet voor het Oranjecomité kwam voort uit een eerbetoon aan haar moeder, die zich voor ze ziek werd bezighield met de sponsoring. “Dat was niet echt mijn ding, dus ben ik vrijwilligerscoach geworden. Ik enthousiasmeer mensen om te komen helpen bij bijvoorbeeld spelletjes en zodoende een win-win situatie te creëren: je doet iets voor de maatschappij en ontmoet anderen, die weer blij worden van jou. Aan alle kanten werkt het!” Op Koningsdag verzorgt Elian ook nog de Koningslunch, waarvoor ze dit jaar zestig aanmeldingen had. “Dit verloopt via sociaal makelaar Monique en dit jaar ook via het Nederhofje, waarvandaan we een stuk of acht eters hadden. Er wordt gestreefd naar meer dan zestig gegadigden, dat kunnen er makkelijk honderd worden!”
Gaan
Het project “Gaan”, waarvoor ze zich bij Vitis Welzijn hard maakt, is ontstaan vanuit een eigen situatie. “Als veertiger was ik alleenstaand en dacht toen: “Er zijn er vast meer, maar waar?” Ze hadden namelijk geen sticker op hun hoofd. Ik ben toen gaan praten met Anja Hitsert van Vitis, over hoe ze te vinden. Ondertussen had ik mijn huidige vriend Gerben leren kennen, die lang alleen was geweest. Besloten werd toen een clubje op te richten voor mensen die alleen zijn of zich alleen voelen. Via een soort prikbord connecten we ze door activiteiten, die maandelijks een avond in beslag nemen. Zich aanmelden hoeven ze niet, ze kunnen gewoon aankloppen voor een bakkie. Soms zijn het er tien, dan weer twintig die dit doen, en dit aantal mag best meer worden. Ik weet, het is best een drempel waar je overheen moet, maar de enige manier om hier overheen te komen is dus: “Gaan”. Het maakt niet uit wie je bent, kom erbij. Ik adviseer bijvoorbeeld: ga lekker vrijwilligerswerk doen, dan wordt je opgenomen in de groep. Iedereen heeft zijn kwaliteiten en stiekem weet ieder wel waar hij of zij goed in is. Het moet vaak alleen nog even tot uiting komen!”
Ook nog op de bank
Op Elians vrijwilligerswerk lijstje staan ook nog het spelen van piet en het werven van pieten voor de Sintoptocht. En de maandelijkse bardienst bij de Brommerclub. Al met al een aanzienlijke lijst dus. “Het is een fijn idee dat we met elkaar iets doen voor anderen. Je kunt ook op de bank gaan zitten met een goed boek, wat ik overigens ook doe. Als je je tijd maar goed in plant. Zo kan ik ook nog aandacht geven aan mijn kinderen en aan mijn kleinkind, op wie ik een dag in de week pas”, aldus de al 32 jaar bij Pieter van Foreest werkende contactverzorger.
Gewoon leuk
De oplettende lezer heeft het natuurlijk al gemerkt: hier spreekt een bevlogen mens. Oplettend hoef je hier trouwens niet eens voor te zijn, want het komt duidelijk genoeg naar voren. Niet voor niets werd Elian tot twee keer toe genomineerd voor “De Honselersdijker van het jaar”. “Geeft iedereen tijd, energie en vrolijkheid”, zo luidde de motivatie. Elian omschrijft het zelf als volgt: ”Het is geen moeten, het is gewoon leuk omdat ik houd van mensen in het algemeen. Ik word er vrolijk van!”
Gewoon leuke dingen
Rien van Leeuwen Rien van Leeuwen is al veertien jaar met pensioen, maar dat zou je niet zeggen als je hem bezig ziet. Momenteel zet hij zich in voor de Plusbus, tennisvereniging MLTV’90, molen De Vier Winden en het paviljoen van De Masemude. Daarnaast is er een waslijst aan vrijwillige functies, die hij sinds zijn 18de jaar heeft uitgeoefend. Hoe hij daar tijd voor vond naast werk en gezin? “Een kwestie van logisch nadenken”, is Riens simpele verklaring.Hij is net terug van het halen van meel voor de Monsterse molen. Sinds 2006 is hij penningmeester van de Stichting Vrienden van Molen De Vier Winden en houdt contact met de molenaars en donateurs (“een dikke 100”). Deze houden, samen met het geld dat de gemeente beschikbaar stelt, de molen draaiende. “De molen is elke zaterdagmiddag open en meestal op dinsdag. Dan zijn de twee vrouwelijke molenaars ook bezig”, aldus Rien.OnderscheidingenDe actieve zeventiger is in het trotse bezit van de Westland Stek, die hij kreeg voor zijn verdiensten voor de tennisvereniging. “Ik begon als materialen man en daar kwam op een gegeven moment steeds meer bij. Ik ben achttien jaar bestuurslid geweest bij de toenmalige tennisvereniging Masemunster en na de fusie zes jaar bij het huidige MLTV ’90. Daarna heb ik de financiële ledenadministratie overgenomen. Hier ben ik negen jaar geleden mee gestopt.” Een andere sportieve vrijwilligers functie was die van secretaris van de Sportraad van de gemeente Monster. Het bekende Westlandse speldje is echter niet de enige waardering die hij kreeg. In 2018 is Rien koninklijk onderscheiden vanwege zijn verdiensten vanaf 1980 voor de tennisvereniging, en daarnaast voor tien jaar penningmeesterschap voor de Monsterse Reddingsbrigade van 1970 tot 1980, zijn lidmaatschap van de Raad van Toezicht van de WSKO van 2009 tot 2013, zijn penningmeesterschap van de Stichting Varend Corso van 2016 tot 2021 en zijn inzet voor de Plusbus. Elektrisch rijdenAan de Plusbus, een onderdeel van Vitis Welzijn, besteedt Rien naar eigen zeggen het meeste werk. “Ik ben tien jaar lid van de stuurgroep en verzorg het financiële stuk. Ook neem ik deels de coördinator waar, die langdurig ziek is. We hebben nu de achtste bus gekocht en die is elektrisch. Komende of volgende week wordt deze goedgekeurd en wordt het een uitdaging om mensen vanuit een schakel wagen te laten rijden in een automaat met 400 pk.”De bezige bij is tevens penningmeester van de Stichting RK Bejaardenpaviljoen de Masemude Monster. De Masemude is een 54 appartementen tellend wooncomplex voor senioren. In het paviljoen kunnen de bewoners koffie drinken, meedoen aan activiteiten of een feestje vieren. “Mijn taak is om te kijken of we quitte kunnen draaien met het oog op kosten en onderhoud. Onlangs hebben we na zestien jaar de vloerbedekking en stoelbekleding moeten laten vervangen”, aldus Rien. Financiële manIn zijn verhaal is een duidelijke rode draad waar te nemen: financiën. Op dit vlak blijkt het talent van Rien te liggen, wat ook al zichtbaar was in zijn werk. Als 18-jarige in Den Haag begonnen met het uitzoeken van stambomen van overledenen in de Tweede Wereldoorlog, kwamen daar al gauw rechtspositie zaken, financiële contracten en salarisadministratie bij in de gemeente Voorburg. “Daarna werd ik gevraagd door Scholengemeenschap Dalton Vatel in Voorburg en later door de scholengroep Spinoza in die plaats om de financiën op te pakken met het oog op de fusie van openbaar naar bijzonder onderwijs. Je moet dan de financiën tot in de laatste details uitzoeken voor een grote school met zesduizend leerlingen. Ook in het basisonderwijs ben ik actief geweest om financiële plaatjes inzichtelijk te maken. Voor de WSKO (Westlandse Stichting Katholiek Onderwijs) heb ik de hele financiële administratie in eigen beheer opgezet.”Gewoon leuke dingenDoor het werk overdag kwam het werken met cijfertjes op het vrijwillige vlak vaak op de avonduren aan. Toch kostte dit Rien niet al te veel moeite en had hij ook nog tijd voor vrouw en twee kinderen. Inmiddels zijn daar vier kleinkinderen bijgekomen en genieten Rien en zijn vrouw hier met volle teugen van. Wekelijks golfen met vrienden en soms met zijn vrouw zijn leuke bezigheden. Naast zijn vrijwilligerswerk natuurlijk, dat hem nog steeds heel veel voldoening geeft en dat hij omschrijft als “gewoon leuke dingen doen”. “En het brengt je maatschappelijk ook veel”, zo vult hij aan. “Je ziet een hoop dingen en situaties in de samenleving. Wat doe je bijvoorbeeld als er iemand in de Plusbus in zijn broek plast of als je ziet dat iemand met dementie eigenlijk niet meer zelfstandig kan wonen? Hiervoor probeer je probleemoplossend en voorwaarden scheppend bezig te zijn.”
Lees het verhaal