Jaap begeleidt op de piano: “Mooi om als amateur je talent in te zetten”
Jaap de Groot (80) speelt al 65 jaar piano. Sinds hij met pensioen is, begeleidt hij diverse koren bij optredens, en speelt hij desgevraagd op zangmiddagen, kerkdiensten en trouwerijen. “Ik heb weinig last van zenuwen, meer van een normale gezonde spanning.”
Op zijn indrukwekkende lijst staan Kinderkoor EigenWijs, Kinderkoor Do Re Mi, Gospelgroep Reveil, Zeemanskoor Onder Zeil, het Carmakoor en de “Berkenflatsingers”. Ook speelt hij op de zangmiddag van verzorgingshuis De Triangel, en incidenteel bij kerkdiensten, trouwerijen en bandoptredens. Hij vormt verder een muzikaal duo met Wil van der Kaaij op panfluit, zo nu en dan begeleid door zanger Jan Kemeling. Gelukkig is de indeling van zijn schema zodanig, dat de repetities en optredens niet met elkaar in het gedrang komen. Jaap: “Bij het Zeemanskoor repeteer ik één keer in de veertien dagen, evenals bij de Berkenflat en Carma. Bij De Triangel begeleid ik één keer in de veertien dagen de zangmiddag en bij Do Re Mi ben ik niet heel intensief betrokken, maar begeleidt het koor bij optredens.”
Aan Gospelgroep Reveil is Jaap al bijna twee decennia verbonden als muzikaal leider. “Ik studeer de liedjes in, maar sta als dirigent niet pontificaal voor het koor, zodat het meer contact heeft met het publiek. Ik zit wel op de eerste rij, maar we repeteren zo dat het koor het in principe zonder mij zou kunnen optreden.” Op 23 januari doet Reveil mee aan een talentenavond in de Uniekerk in ’s-Gravenzande.
Battle met Maxima’s
Zeemanskoor Onder Zeil bestaat dit jaar twintig jaar en gaat daar invulling aan geven met een programma waarmee het uit de comfortzone treedt. “Er komt een dansgroep bij en we gaan samen zingen met De Maxima’s, als in een soort battle. Zij zingen het bekende lied: “Als de wereld zou vergaan bleef Den Hoorn nog bestaan”, en wij maken daar een Liers lied van. Ik schrijf ook veel teksten voor mijn koren, dat doe ik al heel lang. Ik ben directeur en docent geweest op de voormalige basisschool Eikenhorst, en voor de afscheidsavond van groep 8 schreef ik voor ieder kind een liedje met daarin leuke dingen over dat kind.”
Knippen en plakken
Ook voor het (her)schrijven van muziek draait Jaap zijn hand niet om. Het repertoire van diverse koren maakt hij zich wel heel letterlijk eigen. “Ik moet het ritme aanvoelen, je moet het me niet opdringen. Ik maak me de muziek eigen door noten die niet ter zake doen weg te laten en andere juist toe te voegen. Voor de musical “Matilda” van kinderkoor EigenWijs bijvoorbeeld, kreeg ik een muziekstuk van vele pagina’s. Ik knip dan de pianopartij eruit en plak het weer aan elkaar. Dat werkt voor mij het beste. Ook wil ik wel op tijd van te voren de muziek hebben, zodat ik me voldoende kan voorbereiden en eventueel kan knippen en plakken. Ik speel altijd eigenlijk heel ontspannen en meestal uit de losse pols.” Dat je voor dit alles wel muzikaal moet zijn beaamt Jaap. Maar volgens hem zit dit niet echt in de familie. “Een oom van me was organist in de kerk in Ter Heijde, en mijn moeder kon een beetje spelen op het harmonium. En daar bleef het wel bij.”
Autodidact
Toch was het zijn moeder die Jaap de aanzet gaf tot zijn, zoals hij het zelf noemt, veredelde amateur carrière op de piano. “Doordat mijn moeder harmonium speelde, werd ik daar ook enthousiast van. Ik ging orgel les nemen bij de bekende organist van de Nieuwe Kerk in Delft, Jan J. van den Berg. Gerard Bal, die professioneel muzikant is geworden, had daar ook les. Als ik klaar was, stond hij te wachten om te beginnen. Inmiddels speelde mijn zus piano en dat vond ik ook wel leuk. Op 15-jarige leeftijd ben ik dat mezelf aan gaan leren en heb daarna een tijdje het accordeonorkest Prins Hendrik uit Delft begeleid en gedirigeerd. Toen ik eenmaal op de Eikenhorst werkte, had ik daar ook een ad hoc koor van een stuk of dertig kinderen uit verschillende groepen. Dit begeleidde ik op de piano of dirigeerde ik.” Ook het zangleiderschap een Evangelische Gemeente in Den Haag en bij de Nieuwe Rank in ’s-Gravenzande mag Jaap op zijn conto schrijven. Dit heeft hij respectievelijk 25 en 10 jaar gedaan.
Boekenbon
Kijkend naar zijn muzikaliteit en prestaties, rijst natuurlijk makkelijk de vraag of hij geen professioneel muzikant had kunnen en willen worden. Daar heeft Jaap een duidelijk en bescheiden antwoord op. “Ik heb er simpelweg nooit aan gedacht om prof te worden, want ik ging het onderwijs in. En ik weet ook niet of ik er wel genoeg talent voor zou hebben gehad. Ik vind het mooi om als amateur het talent dat je hebt in te zetten voor de samenleving. Ik heb een goed pensioen, dus ik hoef er niets voor te hebben. Ik krijg af en toe een boekenbon of iets dergelijks, dat is toch mooi?”
Het is prachtig!
Lifeguard Rick: 'Het is prachtig als je iemand veilig terug kunt brengen'. Als 11-jarig jochie ging Rick van der Deijl met een buurjongen mee naar de Monsterse Reddingsbrigade. Hij kwam, zag en overwon. “Ik vond het er zo leuk dat ik er nooit meer weg ben gegaan.”De inmiddels 38-jarige Rick loopt nu een goede 27 jaar mee bij de MRB en is van jonge, meekijkende jongen uitgegroeid tot een ervaren lifeguard. Zijn allereerste redding weet hij nog als de dag van gisteren. “Ik mocht als 16-jarige voor het eerst mee als zelfstandige bijrijder op de auto. Destijds kregen we veel meldingen over zwemmers die bij de golfbrekers in de problemen waren geraakt, en dat was nu ook het geval. We gingen met z’n tweeën het water in om een man te helpen en ik zwom voorop. Toen zag ik dat er achter de man nog een jongetje in het water lag. Ik ben de man voorbij gezwommen, want die had nog genoeg kracht. Mijn collega ontfermde zich over hem, terwijl ik het jongetje meenam naar de kant.”Rick noemt zichzelf een redder in hart en nieren. “Het geeft voldoening als je een succesvolle redding hebt verricht. Helaas zijn ze dat niet allemaal, maar het is prachtig als je iemand in problemen veilig terug kunt brengen.” Je moet dus wel heel veel passie in je hebben om een hobby als deze te kunnen uitoefenen. “Ik heb sowieso een passie voor werken aan de kust. Op het strand en in de zee zijn geeft me ontspanning. Als je dan ook nog een ander kunt helpen is het plaatje compleet. We hebben 230 leden, waarvan tachtig strandwachten, en bij iedereen zie ik dezelfde motivatie!”Goede samenwerkingSinds tien jaar zit Rick ook bij de KNRM. “Dat is net even ander werk”, vertelt hij. “Het zijn de wat grotere klussen en je werkt met zwaarder materiaal, want je moet ook voertuigen bergen, hulp bieden aan beroeps- en recreatievaart en aan grotere zoekacties deelnemen. Ook ga je soms met slechter weer nog de zee op. Met de KNRM ben je, in tegenstelling tot de Reddingsbrigade, niet preventief aanwezig. Ook werk je vaak verder buiten de regio, terwijl je met de reddingsbrigade merendeels op eigen gebied actief bent. Bij de KNRM kun je je als opstapper aanmelden vanaf 18 jaar. De KNRM en de Reddingsbrigade werken vaak samen. Wij hebben momenteel tien man lopen die lid zijn van beide clubs, en dit zorgt voor korte lijnen. Als we iets nodig hebben van elkaar kunnen we kort schakelen, en hierdoor is er een goede samenwerking.”Opvangteam“We hebben wel eens te maken met heftige klussen als reanimaties of inzetten zonder goede afloop, waarbij we een stoffelijk overschot bergen”, vervolgt Rick. Bij zo’n ingrijpende situatie hoort een goede opvang. We hebben een opvangteam, zodat je eerst met eigen, vertrouwde mensen kunt praten. Is het echt te heftig, dan wordt er doorverwezen naar psychologische hulp. Want ook bij hulpverleners kan het spreekwoordelijke emmertje wel eens vol zitten” Gelukkig verlopen klussen over het algemeen minder heftig. “Mensen reageren ook altijd vriendelijk en nemen zelden iets niet van je aan. Wij merken hier gelukkig nog weinig van agressie tegen hulpverleners!”NieuwjaarsduikDat geldt dan ook zeker bij een evenement als de jaarlijkse Nieuwjaarsduik, waar een ontspannen en gezellige sfeer hangt en waarbij de organiserende Reddingsbrigade altijd aanwezig is. “We lopen dan met zo’n dertig lifeguards rond om ervoor te zorgen dat mensen een gecontroleerde duik nemen en niet te diep de zee in gaan. Van te voren doen we een gezamenlijke warming-up op muziek, en na de duik is er voor iedereen warme chocolademelk.” Ieder jaar wordt er bij de duik gecollecteerd voor een goed doel, en dit jaar was dat voor de stichting Voor Elkaar Met Elkaar (VEME). Het geld is bestemd voor een wooninitiatief voor kinderen met een beperking.Vrijwilligers gezochtZowel de Reddingsbrigade als de KNRM zoeken nog vrijwilligers. Zij dienen wel een minimum aantal stranddiensten te draaien of een bepaald aantal uren aanwezig te zijn. Rick: “Vanaf je 14de jaar kun je aan je reddingsopleidingen beginnen, met 16 kun je zelfstandig aan de gang als lifeguard op het strand. De basis is het zwembad en daarna ga je door naar het strand voor je strandopleiding. In zee heb je troebel water, stroming, diepteverschillen en muien. We kunnen je ook opleidingen bieden in varen, rijden, EHBO en je wat bijbrengen in het onderhoud. En iedere lifeguard brengt op een gegeven moment sowieso al een stukje kennis op zijn of haar eigen vakgebied mee.” Interesse? Kijk dan op de sites www.rbmonster.nl en www.knrm.nl/werken-bij voor aanmelden en meer informatie.Alvast wat statistieken van de Reddingsbrigade, die overigens op 5 april as. de nieuwe jaarrond strandpost opent: dit jaar was de strandpost 86 dagen geopend, wat goed was voor meer dan 490 uur. De 24-uurs alarmploeg kwam buiten de bewakingsuren veertig keer in actie, en bij de KNRM was dit 49 keer.
Lees het verhaal